1e wandeling naar Ubud

Vandaag op een normale tijd wakker en is dat waarschijnlijk een teken aan de wand dat lichaam en geest de jetlag heeft verwerkt en nagenoeg hersteld is. Na het ontbijt zijn we via de stenen trap achter het restaurant in de vallei afgedaald en verder langs de rivier richting Ubud gelopen. Het is al drukkend warm en dat belooft wat voor vandaag. Je kunt er dan op rekenen dat er aan het eind van de dag flinke buien gaan ontstaan met daarbij stevig onweer. Na dat wij aan het eind van de middag in een taxi waren gestapt barsten de tropische buien dan ook los.

Maar tussen aankomst en vertrek in Ubud hebben wij ons dan ook goed vermaakt. De wandeling was prachtig tussen de sawa’s door en langs de ateliers van de plaatselijke kunstenaars. Deze waren vooral in de nabijheid van de kampongs waar de Balinezen zelf wonen. Prachtig schilderwerk, aardewerk en sieraden die ze zelf ontwerpen en natuurlijk ook proberen te verkopen. En als je dan interesse toont begint het spel van het afdingen. Ook een bezigheid op zich.

Onderweg gepauzeerd bij een nieuw atelier met een goede lunchkaart met daar naast het atelier van de kunstenaar die zich blijkbaar ook op de horeca heeft gestort. Een goede zet, omdat op deze locatie genoeg wandelaars en fietstoeristen langs komen. En een prachtig uitzicht op de terrassen met de rijstvelden. Na de lange wandeling aan zijn we aan het begin van Ubud beland en hebben we een taxi naar het centrum genomen. Nu nog even op zoek naar een bank of wisselkantoor die meeste roepia’s voor onze euro’s geeft.
In Ubud zelf zitten de kunstenaars bijna naast elkaar met ook de bekende prullaria wat helemaal niets met kunst van doen heeft. Ook hier het bekende verhaal en vraagt de doorsnee toerist er zelf om, opgelicht te worden met deze rommel. Ook hier blijkbaar een gat in de markt. Zelf hebben we een prachtig schilderij op doek gekocht van een typisch Balinees tafereel voor op de slaapkamer.

Daarna op zoek naar het internetcafé van twee jaar geleden om onze Balitrip van dit jaar te delen met de achterblijvers in het koude kikkerland.
Na dat we deze locatie hadden gevonden was het nog een hele klus voor Roselda om alles op de speciale vakantiesite te zetten. Het nam qua tijd meer in beslag dan ze gedacht had. Uiteindelijk heeft ze het toch weer voor elkaar gekregen en lijkt ze af en toe wel een computernerd of een wizzkid.

Nadat de klus was geklaard nog wat gedronken bij Nomad waar Theo en Tonny zich al hadden gesetteld en ondertussen begon het er buiten dreigend en donker uit te zien zoals ik al eerder in het verslag vermelde. Theo had weer snel een taxi geregeld na het spel van loven bieden en uiteindelijk weer resulteerde in ons voordeel. Met een kleine 20 minuten waren we weer terug in Bunga Permai en na een verkwikkende douche en late siësta weer helemaal gereed voor het diner. Morgen weer meer nieuws van onze avonturen in het Verre Oosten.