Naar huis :(

We zijn al vroeg op, de koffers zijn al gepakt en de reis is bevestigd. We hebben een voldaan gevoel. Het was een heerlijke rustige vakantie, waar cultuur, natuur, rust en warmte centraal stonden. Toch zijn we blij dat we naar huis gaan. Leo mist zijn eigen bed en hij verlangt naar zijn eigen huis en de espresso.
En ik... ik kijk uit naar mijn werk en mijn collegas, de dagelijkse telefoongesprekjes met mijn moeder, het contact met vrienden en buurtjes. Het is mooi geweest, nu weer aan de slag.
We hebben de afgelopen dagen regelmatig contact met het thuisfront gehad. Anita heeft ons berichten gestuurd over de gezondheid van ma van Cann. Nu hopen we dat we nog op tijd thuis komen om van haar afscheid te nemen. Vreemd dat het zo loopt, in onze gedachten zijn we al in Nederland en ma.
Leo heeft slecht geslapen, onrustig. We zullen het morgenochtend (zaterdag)weten.
Na een laatste ontbijt laat ik me voor de laatste keer verwennen met een manicure en massage. Wat zal ik deze luxe en weldaad missen.
Tja en dan komt het moment om afscheid te nemen van Dick en het personeel in Bunga Permai. Om 11.30 u stappen we in de taxi en laten we ons door onze 'prive' taxi chauffeur, Made, naar Denpasar vliegveld rijden. Het is een prachtige rit en we genieten van de mooie plaatjes, de winkeltjes, brommertjes, mensen en de rijstvelden. Ik slurp de beelden op, prent ze in om ze zo lang mogelijk vast te houden. De beelden heb ik nodig om het gevoel van ontspannenheid vast te houden als we terug zijn in het koude Nederland.
We zijn mooi op tijd op het vliegveld. We dumpen onze koffers en gaan aan de wandel. Precies op tijd gaan we aan boord en om 16u precies stijgen we op en vliegen richting Hong Kong. De reis verloopt voorspoedig. Tussenstop in Hong Kong en dan plotseling een bericht van Anita... opschieten, want ma gaat hard achteruit. Wat er dan door je heen gaat, onbeschrijfelijk. We kunnen zelf niet meer sturen, de regie ligt niet in onze handen. We vliegen om 0:30u richting A'dam en hopen dat we nog optijd bij ma zijn om afscheid te nemen.
Deze 2e vlucht duurt 11u. We landen om 6u in Amsterdam. Na alle formaliteiten afgehandeld te hebben bellen we om 7:15u Schalkweide. Dan horen we het bericht dat ma om 0:30 Ned. tijd is overleden. We zijn te laat.
We besluiten om eerst naar huis, Obdam, te gaan. De reis was lang (24u), we voelen ons moe en vies. Fijn dat Obbe (onze buurman) er staat en ons opvangt. Hij brengt ons naar huis. En dan...
Koffers uitpakken, was sorteren en douchen. Leo belt Anita. Straks gaan we naar ma, voor de laatste keer.
Tja... zo'n einde van onze vakantie hadden we niet verwacht.